Welkom op mijn blog

Inmiddels zijn we alweer vijf dagen terug op de Olavsleden. Het leek een rustige herstart te worden, maar de route had blijkbaar andere plannen met me. Nog voordat we écht begonnen waren, sloeg een zomergriepje toe. Of was het iets anders? Wie zal het zeggen. Wel kon ik bij aankomst in Vuku iets heel bijzonders… Lees meer: Weer op de Olavsleden en meteen op de proef gesteld.

Na een jaar vol goede voornemens voor meer rust en balans, blikt hij terug op oude gewoontes en nieuwe inzichten. Geen gejakker meer, maar doen wat goed voelt. Met de camper “Olav” op pad, genietend van vrijheid en avontuur. Geen haast, geen stress alleen leven in het moment.

Op zoek naar rust? Precies een jaar geleden vond ik stilte en balans bij Auskin Creative Center, langs de S:t Olavsleden. Nu, een jaar later, keer ik terug. Opnieuw wandelen, opnieuw vinden wat ik onderweg even kwijt was. Een reis naar eenvoud, rust en nieuwe inzichten. Het aftellen is begonnen.

Tijdens de Alpe d’HuZes raakten niet de steile beklimmingen het meest, maar de openhartige ontmoetingen onderweg. Verhalen over verlies, strijd en hoop brachten mensen dichter bij elkaar. Zoals op de S:t Olavsleden ontstond er oprechte verbinding. Momenten van echte menselijkheid, die zeldzaam zijn, maar diep ontroeren en bijblijven.

Nooit blaren, tot ik begon aan de S:t Olavsleden. Al op dag 1 was het raak – en ik had nog 600 km te gaan… Gelukkig kreeg ik een gouden tip van Rode Kruis-collega’s: plak blaren trapsgewijs af met brede leukoplast, vóór ze kapot gaan. Dat gaf verlichting, maar de echte ommekeer kwam pas in Åre. In een goede buitensportwinkel bleek dat mijn schoenen niet pasten bij mijn voeten. Met nieuwe, passende schoenen van Crispi had ik eindelijk weer grip – en geen nieuwe blaren meer.