Daar zit ik dan. Niet wandelend, maar stil. Nou ja, zo stil mogelijk ๐ฟ. Rust blijkt een goede remedie, zo hoor ik van alle kanten. Kan ik die rust ook vinden of moet het gewoon nu. Dus ga ik ervoor. Langzaam opbouwen naar wat mogelijk is. Want na mijn uitglijertje, ja ook die gebeuren nou eenmaal, sta ik ineens voor 6 tot 8 weken herstel en dan weer opbouwen. Een periode die ik niet had gepland, maar die ik nu met beide handen aanpak. Het is niet anders.
Een doel voor ogen Om deze tijd zin te geven, heb ik een nieuw doel bedacht: april 2026 lijkt me de perfecte tijd om de Walk of Wisdom te lopen. 147 kilometer rond Nijmegen, door prachtige natuur en met ruimte voor reflectie. Iets om naar uit te kijken, om naartoe te werken. Want wat is er mooier dan een stip op de horizon, een vooruitzicht? Een belofte van lekker wandelen, buiten zijn, en genieten van de omgeving. Dat geeft me energie, zelfs nu ik nog stil moet zitten.
Stilzitten als kunst En dat stilzitten? Ik doe het zo veel mogelijk buiten, onder de veranda. De buitenlucht, het geluid van vogels, de wind door de bomen. Als het even kan, hang ik de hangmat op. Want eerlijk: niets ligt beter dan een hangmat ๐. Met een goed boek erbij, of gewoon even dromen. Soms lees ik een hoofdstuk, soms val ik in slaap boven op het boek. Mag allemaal, kan allemaal.
Aanpassen en genieten Deze periode leert me om te gaan met wat wel kan, in plaats van te focussen op wat even niet lukt. Het is een oefening in aanpassingsvermogen, in genieten van kleine spaarzame momenten. Want ook stilzitten kan waardevol zijn. Het geeft ruimte om naar binnen te keren, om te luisteren naar jezelf. En dat past eigenlijk perfect bij de boodschap van Een pad naar binnen: het avontuur begint niet altijd buiten, maar soms juist in jezelf.
Dus ja, ik kijk uit naar april. Maar ik probeer ook zo veel mogelijk te genieten van het nu. Want elke stap, of juist elk moment van stilte, brengt me dichter bij mijn doel. En wie weet wat ik onderweg allemaal ga ontdekken. Wat zal deze periode van rust mij brengen.
En jij? Heb jij weleens een periode van gedwongen rust gehad? Wat heeft jou dat gebracht? Deel het gerust in de reacties!