😎 “Pijn is een emotie, en emoties kun je uitschakelen.” 🙈
Zo’n 40 jaar geleden zei een niet al te grote sergeant der mariniers dit tegen mij. Toen geloofde ik het – nu weet ik beter, veel beter.
Pijn op de S:t Olavsleden
Tijdens mijn pelgrimstocht over de S:t Olavsleden heb ik aan den lijve ondervonden wat pijn écht met je kan doen. Vanaf de eerste kilometers tot ongeveer 400 kilometer had ik dagelijks pijn van blaren. En ja, die pijn went enigszins, maar verdwijnen doet het niet. Uitschakelen? Vergeet het maar.
De oorzaak bleek achteraf simpel: verkeerd aangemeten schoenen in Nederland. Te breed, te klein en – zoals ik later leerde – met het verkeerde hakmodel. (Daarover later meer.)
Emoties laten zich niet uitschakelen
Onderweg dacht ik vaak terug aan die sergeant. “Pijn is een emotie,” zei hij. Misschien had hij iets over het hoofd gezien, of geloofde hij het destijds gewoon – net als ik.
Want als je het mij vraagt: emoties zíjn pijn. En van uitschakelen is geen sprake. Wat toen als waarheid werd gepresenteerd, voelt nu als een grote misvatting. Niet voor niets heb ik begrepen dat deze uitspraak bij Defensie niet meer gebruikt mag worden – en terecht.
Emoties kunnen veel pijn doen. Als je ervoor openstaat, kan die pijn minder intens worden, maar verdwijnen doet het niet. En tijdens een solo-wandeltocht van enkele weken komen die emoties vanzelf – vaak op de meest onverwachte momenten.
Ruimte geven aan emoties
Tijdens mijn pelgrimstocht heb ik veel emoties doorleefd. Nu, ruim een half jaar later, zijn ze er nog steeds. Maar ze voelen minder heftig, minder dwingend. Omdat ik ze heb toegelaten, hebben ze hun greep op mij verloren. Ze staan mij niet langer in de weg. Ik hoef er niet meer dagelijks mee te dealen. Het is goed zo.
Wanneer mag ik weer op pad?
En nu komt bij mij automatisch de vraag op: wanneer mag ik weer op pad?
Opnieuw het leven intenser beleven, mijn emoties verder doorgronden en ze een plek geven. Zo wordt het allemaal niet alleen dragelijker, maar ook mooier – en misschien zelfs leuker.
Dus, kom maar op met die volgende wandeltocht!